mütəşəvviş — ə. qarmaqarışıq, qarışıq, anlaşılmaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təbəllüş — ə. qarmaqarışıq olmuş; qarışmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təşəvvüş — ə. qarmaqarışıq olma; qarışma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alğaş-ulğaş — (Gədəbəy) qarmaqarışıq, dolaşıq ◊ Alğaş ulğaş eləməx’ – qarmaqarışıq, dolaşıq eləmək. – Canıη sağ olsuη, sən pütüncə alğaş ulğaş ele:fsən, qoyunnarın güzəminnən yaz yuηunu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alğax-culğax — I (Gədəbəy) qohum II (Basarkeçər) qarmaqarışıq, dolaşıq ◊ Alğax culğax danışmax – qarışıq, ağlına gələni danışmaq. – Ə:, nə alğax culğax danışırsaη? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vaxım — I (Şəki) halal. – Meçidə keçən mal vaxımdı ◊ Vaxım eləmax (Şəki) – halal etmək, ehsan etmək. – Kimi diyər: gəl havını qavırrığa vaxım eliyax II (Çənbərək) yazıq, fağır. – Vaxım adama köməy elər hamı III (Şərur) qarmaqarışıq, törtöküntülük. – Bı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aşüftə — f. 1) həyəcanlı; 2) qarmaqarışıq; 3) m. vurğun, məftun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bərhəm — f. qarmaqarışıq, dağınıq, qarışıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dərhəm — f. 1) qarmaqarışıq, baş ayaq, alt üst; 2) m. kədərli, kədərlənmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müşəvvəş — ə. 1) təşvişli, iztirablı, həyəcanlı; 2) qarışıq, qarmaqarışıq; 3) anlaşılmayan, dolaşıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
